21 Ocak 2008 Pazartesi

Aile Bağları

Duygusal bir yazıya boğmayacağım sizi!
Thomas Bezucha filmlerinden biri. Romantik Komedi-Dram karışımı bi şey. O da nası demeyin, hepsnden azıcık ve genel anlamda başından gülümseyerek kalktığınız filmlerden.Claire Danes , Diane Keaton, Rachel McAdams, Dermot Mulroney, Craig T. Nelson, Sarah Jessica Parker, Luke Wilson, Tyrone Giordano'un cömbürcemaat yer aldğı kalabalık bir ailenin öyküsü. Bu kadar ismi bi çıpıda sıraladığıma bakmayın, normalde tipleri bilsem de film aktör ve aktristlerini hafızasında barındırabilenlerden değilim; ama araştırdım heralde!... yaaa... ööle okurlarımın karşısında laf anlatırken yarım yamalak mı konuşayıdım..)))
Malum yabancıların Noel kutlamaları harika bir 1 haftalık tatille başlar. İşte film böyle kısacık bir haftayı kapsıyor ve konusu şu:
Kalabalık bir aile olan Stonelar yıllık Noel buluşması için bir araya toplanma planları yapmaktadırlar. Bu arada evin yakışıklı ve başarılı oğlu Everett, kız aradaşı Meredit'i tanıştırmak için bundan uygun zaman olmayacağını düşünerek bir haftalık tatile onu da götürür. Ancak, tikli ve her an gergin görünen Meredit, bohem ve kaotik, aynı zamanda eğlenceli Stone ailesi için hiç de sempatik gelmemiştir. Benzer duyguları taşıyan Meredith de işin içinden nasıl çıkacağını bulamayınca kardeşi Julie'den yardım ister. Julie gelince durum değişir ve Meredit'in üzerindeki odaklanma azalır; ancak bu yeni drum tahmin dışı başka gelişmelere de kaynaklık edecektir.
Seyir boyunca yarı güldüren, yarı "hadi artık bu kadar da olmasın" dedirten film, sonlara doğru çok başka haller aldı. Bir hafta gibi kısacık bir zamanda -hatta bazen bir günlük, belki birkaç saatlik bir olayın ya da konuşmanın- hayatta neleri nelere dönüştürebildiğini canlandırdığı için çok ilginç geldi film, etkiledi beni... Çünkü biz insanlar, bazen, bilsek de o şeyin başkalarınca da dillendirilmesini, somutlanmasını -ifade ediliş şeklinden midir nedir- daha etkileyici buluruz. Yoksa klasik bir Amerikan filmi idi. Chrismas kutlamalarının özendirildiği, abartılmış bir mutluluk tablosuna yerleştirilmiş sevimli bir aile ve sonu her koldan mululuğa bağlanan ilişkiler bütünü... falan falan falan. Ama dedim ya konunun vardığı nakta ya da benim vardığım anafikir bana güzel geldi. E hakkını vermek lazım; filmin çekim kalitesi ve renk seçimleri de enerji vermeye müsait bir karakterdeydi.
Hazır kış ortasında ayazdan sıyrılmış ve -yalandan da olsa- insanın sırtını ısıtan kış güneşinin varlığıyla donanmış bir pazarda iken, seyretmek bana iyi geldi sanırım.

Hiç yorum yok: