Garfield'i çok severim. Nedendir bilmem ama onun o tınmaz havası pek bi hoşuma gider, nasılsa her işi de rast gider keratanın. Neyse efenim, geçen haftalarda bi şey tarar iken rast geldim Garfield öğretilerinden bir kısmına. Öğretiler yeniden, -tam da deniz sefamın bitiminde, tatil de sona yüz tutmuş iken- karşıma çıkınca dedim ki -hüzünlü bi telaş ile- hemen yayına vereyim. Benimle taban tabana zıt -ki beni tanıyanlar çok net göreceklerdir..) - bu öğretileri, sağ üst köşede gururla sunuyorum efenim:
Hani düşününce fena fikir de değil; öyle ya, üç günlük dünyada stres stres nereye kadar, di mi ama?! ..))))
DERMİŞİM..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder