Kar ve kar ve kar... Yılbaşı klasiğini bozmadı (ki yılbaşında bile yüzüne güneş vuran, kar göremeyenlere nispet olsun -onlar kendilerini bilirler-..) ) ve akşam sadece ayazını çektiğimiz kar soğuğu , sabah uyandığımda gökyüzünden dökülmeye başlamıştı bile. Dökülmeye diyorum; çünkü onca yavaş, onca yaylana yaylana bi yağıştı ki, tane sayısının artışıyla birden oyuncak kürelere döndü etraf. Sandım ki hediye edilen kar kürelerinin birinin içindeyim, öyle bi yağıştı sabah karı; döne döne, ağırdan ve sürekli uçuşarak. Sonra yıllardır böylesi bi yağışa denk gelmemiş olduğumu fark ettim ki, sabah bizi karşılayan karı, yeni yıla ilişkin bir uğur olarak anlalandırmak işime geldi..))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder